เป็นเรื่องน่าเศร้า ของคนช่างจำ
บ่อยครั้งในคืนค่ำ...มักเป็นแบบนี้
เหมือนมีอะไรคอยย้ำเตือนทุกที
ถาโถมความรู้สึกดีๆ ให้หายไป
. . . . . . . .
เป็นเรื่องน่าเศร้า ของคนช่างคิด
มีอะไรมาสะกิด ก็หวั่นไหว
ทบทวนย้อนไป-มา จนกว่าจะพอใจ
และจบลงที่น้ำใสๆ .. ทุกที
. . . . . . . .
เป็นเรื่องน่าเศร้า และเศร้ายิ่งกว่า
เมื่อพบว่า...มีเพียงฉันกับความเหว่ว้า ที่อยู่ตรงนี้
เขาจากไปนานแล้ว...พร้อมกับความทรงจำดีๆ
ทิ้งคนเศร้าไว้ที่นี่....กั บ น้ำ ต า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น