..หลงชายร้อยเล่ห์
หลงรูปงามนามไพเราะเสนาะโสต
หลงน้ำคำพร่ำจากโอษฐ์มธุรสหวาน
หลงอักษรเสน่หามายากานท์
หลงเล่ห์มารทรามสวาทแทบขาดใจ
ชายเล่ห์ร้ายหมายให้หญิงใหลหลง
แล้วปลิดปลงทิ้งร้างเมื่อจางใคร่
ด้วยกลกามหยามเหยียดเสียดหญิงใด
เล่ห์ลวงในใจมืดบอดสอดใส่กาม >>ใครสามารถ..เอาสามัญสำนึก..มาฝึกใส่ให้หน่อย
คนที่ไร้ สามัญ สำนึกนั้น
ต้องฝึกกัน กี่ชาติ จึงมีได้
คิดอะไร พูดออกมา ระอาไซร้
กาละไม่ ความคิดไม่ ใครก็เมิน
ฝรั่งเรียก commonsense เป็นเช่นนี้
ไม่ค่อยมี ยังเถียง เกี่ยงแบบเปิ่น
บ้าๆบอ หนอ..ติงต๊อง ร้องหน้าเยิน
ปากยื่นยาว เน่าเมิน ไม่เขินอาย
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น