วันเสาร์ที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2553

ความว่างปล่าว

ความว่างปล่าว

การที่มีใครสักคนที่รู้ใจและเขาให้ความซื่อสัตย์กับเรา คบกันไม่ใช่ถานะแฟนแต่เป็นเพื่อนที่คุยกันเข้าใจและรู้เรื่อง
ไม่ใช่มาแข่งกันเองคือความอยากมีน่ามีตาคืออยากให้มีคนเขาสนใจตนเองกว่าคนที่รอบข้างเพราะใครก็ต้องการเด่นและดัง

แต่ต้องมีความสามารถตนเองเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเขาก็รู้กันอยู่เหมือนคนไม่มีแต่อยากมีทำยังไงล่ะถึงจะได้ถึงจะมีที่คนรอบตัว

ไม่เดือดร้อนและเสียใจเออถ้ามีความคิดถ้าสร้างสรรค์ได้น่าจะคิดแต่ถ้าไม่แคร์ความรู้สึกของผู้ที่อยู่ร่วมกันหรือใกล้กันก็เท่ากับว่า

คน คนนั้นมีจิตใจไร้ความปราณีต่อผู้คนที่เขามีความหวังดีให้ ทำไมถึงกล้าล่ะก็เขาคงเคยเจอมั้งที่เขาทำอยู่นี้คือทำร้ายใจคนด้วย
กันด้วยกระทำต่างๆ

แล้วแต่เธอทนได้แค่ไหนฉันบอกได้เลยแม้เพื่อนสนิทเขายังไม่กล้าหักหลังกันถ้าเรามีจริงใจให้เขาเขาก็มีความจริงใจคืนมาให้

ถ้าเราใช่เล่ห์เลี่ยมกับเขาเขาตอบแทนกับมา เพราะฉันมีเพื่อนเห็นแก่ตัวเอง ฉันต้องมาตั้งใจตั้งสติใหม่ให้มีแต่ความว่างปล่าว

ความว่างคือไม่ต้องคิดอะไรที่มีเพื่อนเห็นแก่ตัว ว่างปล่าวจริงไร้คนที่จะต้องคิดว่าวันนั้นมันจะต้องโกหกอะไรอีก

แต่เดี๊ยวนี้ถึงเหงาไม่มีเพื่อนแบบเธอฉันก็ไม่แคร์ และฉันก็ได้รับความจริงในการทำของเธอว่าขาดอะไรถึง

ได้เป็นขนาดนี้ ฉันขออยู่กับความว่างปล่าวดีกว่าไม่ต้องคอยเสียใจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น