ความลับ 4 ข้อ ของการเป็นเด็กตลอดเวลา คือ....
1.มีความสุข
2.สิ่งใดที่ตั้งใจไว้ จงทำให้สำเร็จ
3.คุณต้องหัวเราะในทุกๆวัน มองหาแง่มุมที่ดีในชีวิต
ให้พบทุกวัน
4.มีความใฝ่ฝัน เพราะถ้าคุณสูญเสียความฝัน คุณก็ไม่ต่างอะไรกับคนที่ตายไปแล้ว
และเรามีคนตายที่ไม่รู้ว่าตัวเองกลายเป็นคนตายแล้ว อยู่มากมายที่เดินอยู่รอบๆ ตัวเรา....
มีความแตกต่างอยู่มากระหว่างการแก่ตัวลง กับการเติบโตขึ้น ถ้าคุณอายุ 18 ปี แล้วนอนอยู่เฉยๆอยู่บนเตียง ปีหนึ่งผ่านไป คุณก็จะมีอายุ 19 ปี ทุกคนแก่ขึ้นได้ โดยไม่ต้องใช้ความสามารถใดๆ
ในความคิดของการเติบโต คือ การทำสิ่งต่างๆด้วยความสามารถ ในโอกาสที่มีโดยไม่ต้องมาเสียใจในภายหลัง... คนที่ได้ชื่อว่า "เติบโต" จะไม่มีวันเสียใจในสิ่งที่ทำ หากแต่จะเสียใจในสิ่งที่ตนเองนั้น...ไม่ได้ทำ
จากเรื่อง – The Rose
ไม่ปรากฏชื่อผู้แต่งและผู้แปล
จาก – Internet and Forward mail
ดวงตาเหมือนๆ กัน แต่มีมุมมองต่างกัน หูเหมือนๆ กัน แต่มีการฟังต่างกัน ปากเหมือนๆ กัน แต่มีวิธีการพูดเหมือนกัน หัวใจเหมือนๆ กัน แต่ก็มีความรู้สึกต่างกัน เป็นเพราะแบบนี้หรือเปล่านะ คนเหมือนๆ กัน.... ถึงได้มีความสุขและความเศร้าแตกต่างกัน.....
ส่วนหนึ่งจากบทกวี – ความสุขกับความเศร้า
จากหนังสือ – ทำไม (Pourquoi)
เรื่องและภาพโดย - Jimmy Liao
แปลโดย – เจ้าเปี๊ยก
ชีวิต คือ ละครฉากหนึ่ง จะมีคุณค่าหรือไม่ เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับความดี มิใช่ความยาวของเนื้อหา.... ในชีวิตของคนเรานั้น มีเรื่องที่ไม่สมหวังมากมาย จึงไม่ควรทำลายขวัญและกำลังใจของตนเอง เพราะอุปสรรคชั่วคราว.... คิดให้ปลงตกให้ได้ ชีวิตจึงจะมีความสุข
Henry Woodsworth Longfellow
(กวีและนักเขียนชาวอเมริกัน)
จาก – Internet and Forward mail
การได้ผ่านจุดที่ชีวิตตกต่ำที่สุด สอนให้ผมไม่เหิมเกริม ไม่หยิ่งผยอง รู้จักคิด รู้จักประหยัด สอนให้รู้ว่า ทุกปัญหาย่อมมีทางออก และรู้ว่า...ชีวิตคนเรา ไม่ต้องการอะไรมาก ขอแค่ได้นอนอย่างสงบจนถึงเช้า....ก็สุขแล้ว
ชนะชัย จรียะธนา
(อดีตเจ้าของธุรกิจเสื้อผ้า Time’s end)
จากนิตยสาร – แพรว ปีที่ 25 ฉบับที่ 598
คนเรามีเส้นทางที่เดินไปสูความพึงพอใจ และความสุขที่ต่างกัน การที่พวกเขาไม่ได้เดินไปทางเดียวกับคุณ ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะเดินหลงทาง
Jackson Brown (นักร้อง,นักดนตรีชาวอเมริกัน)
เวลาถ่ายรูป...ส่วนใหญ่เราก็มักจะเก็บภาพ ที่เปี่ยมไปด้วยความสุข ความประทับใจ น้อยคนนักที่จะถ่ายภาพในยามเศร้า เก็บเอาไว้เป็นความทรงจำ
เวลาถ่ายรูป...ส่วนใหญ่เราก็มักจะเก็บภาพ ที่เปี่ยมไปด้วยความสุข ความประทับใจ น้อยคนนักที่จะถ่ายภาพในยามเศร้า เก็บเอาไว้เป็นความทรงจำ
ดังนั้น...เราจึงมีภาพถ่ายงานฉลองวันเกิดกัน แต่ไม่มีภาพถ่ายตัวเองเป่าเค้กวันเกิดอย่างเดียวดาย มีภาพงานวิวาห์ที่พรั่งพร้อมสมบูรณ์แบบ แต่คงมีน้อยมากที่จะถ่ายภาพในวันหย่าร้างอันแสนขมขื่น การทำใจลืมอดีตที่มีแต่ความเจ็บปวดให้หมดสิ้นไป โดยไม่ต้องหลงเหลือให้บันทึกไว้ในชีวิต ก็น่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด เหมาะสมที่สุดกับการดำเนินชีวิตของคน
จากหนังสือ – ภาพแห่งชีวิต (The Moments)
เรื่องและภาพโดย - Jimmy Liao
แปลโดย – วิลาวัลย์ สกุลบริรักษ์
อย่าปล่อยให้โลกบีบคุณเข้าไปในแม่พิมพ์ของมัน
จากหนังสือ – มีชีวิตที่ดี มีบทเรียนดีๆ...ให้ชีวิต
เขียนโดย – Hal Urban
แปลโดย – วรรธนา วงษ์ฉัตร
ต่อให้คุณทุกข์ หรือเศร้าขนาดไหน มันก็จะเป็นแค่เรื่องหนึ่ง ที่ผ่านมา.... แล้วมันก็จะผ่านไป
สุวัชชัย แก้วพระอินทร์ (นักจัดรายการวิทยุ)
จากนิตยสาร – ELLE ฉบับที่ 120
ฝนยังไม่ตกทุกวัน ฟ้ามีมืดก็มีสว่าง แล้วจะยึดติดทำไมกับอะไรที่ผ่านเข้ามาล่ะครับ เพราะไม่ว่าสุขหรือทุกข์ มันก็คงไม่อยู่กับเรานานอยู่ดี คิดไว้แบบนี้จะได้สบายใจ..... แต่ถึงแม้ความทุกข์มันจะรักเรามากกว่า เพราะมาหาเราบ่อยเหลือเกิน ก็ให้ถือเสียว่า เป็นการฝึกความแข็งแรงของใจ และถึงจะต้องร้องไห้ ก็ให้ถือเสียว่า ดวงตาของเราก็อยากแข็งแรงเหมือนกัน…
ดังนั้น...เราจึงมีภาพถ่ายงานฉลองวันเกิดกัน แต่ไม่มีภาพถ่ายตัวเองเป่าเค้กวันเกิดอย่างเดียวดาย มีภาพงานวิวาห์ที่พรั่งพร้อมสมบูรณ์แบบ แต่คงมีน้อยมากที่จะถ่ายภาพในวันหย่าร้างอันแสนขมขื่น การทำใจลืมอดีตที่มีแต่ความเจ็บปวดให้หมดสิ้นไป โดยไม่ต้องหลงเหลือให้บันทึกไว้ในชีวิต ก็น่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด เหมาะสมที่สุดกับการดำเนินชีวิตของคน
จากหนังสือ – ภาพแห่งชีวิต (The Moments)
เรื่องและภาพโดย - Jimmy Liao
แปลโดย – วิลาวัลย์ สกุลบริรักษ์
อย่าปล่อยให้โลกบีบคุณเข้าไปในแม่พิมพ์ของมัน
จากหนังสือ – มีชีวิตที่ดี มีบทเรียนดีๆ...ให้ชีวิต
เขียนโดย – Hal Urban
แปลโดย – วรรธนา วงษ์ฉัตร
ต่อให้คุณทุกข์ หรือเศร้าขนาดไหน มันก็จะเป็นแค่เรื่องหนึ่ง ที่ผ่านมา.... แล้วมันก็จะผ่านไป
สุวัชชัย แก้วพระอินทร์ (นักจัดรายการวิทยุ)
จากนิตยสาร – ELLE ฉบับที่ 120
ฝนยังไม่ตกทุกวัน ฟ้ามีมืดก็มีสว่าง แล้วจะยึดติดทำไมกับอะไรที่ผ่านเข้ามาล่ะครับ เพราะไม่ว่าสุขหรือทุกข์ มันก็คงไม่อยู่กับเรานานอยู่ดี คิดไว้แบบนี้จะได้สบายใจ..... แต่ถึงแม้ความทุกข์มันจะรักเรามากกว่า เพราะมาหาเราบ่อยเหลือเกิน ก็ให้ถือเสียว่า เป็นการฝึกความแข็งแรงของใจ และถึงจะต้องร้องไห้ ก็ให้ถือเสียว่า ดวงตาของเราก็อยากแข็งแรงเหมือนกัน… ผมมักจะบอกตัวเองอยู่เสมอๆ ว่า ถ้ามองทุกอย่างในแง่จริง แล้วมันเจ็บปวดนัก ก็ให้มองมันในแง่ดี ส่วนแง่ร้ายก็ลืมๆ มันไป ทำเป็นมองไม่เห็นมันเสียบ้าง คงไม่เสียโอกาสอะไรในชีวิตไปหรอก ที่พูดแบบนี้ ไม่ใช่ให้เลี่ยงที่จะรับรู้ความจริงแต่ความจริง ก็มีหลายด้านให้เลือกมองไม่ใช่หรือ
สุวัชชัย แก้วพระอินทร์ (นักจัดรายการวิทยุ)
จากนิตยสาร – ELLE ฉบับที่ 120
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น